karanlık

herkes yalnızdır aslında...kendine sarılırsın siyah bir pelerin gibi dokunmasın istersin kimse,penceren açık kalır sigaran henüz sönmüş,yarı karanlığın alaca beyaz ışığında yatarsın düşlerinle!herkes yalnızdır aslında,buruk bir eşilik kaplar dilini göz kapakların yorgundur ...sarılırsın yalnızca kalanlara!çeker içine içine bir boşluk... sorulara cevap vermezsin...duymazsın kimseyi...kapatırsın kar

anlığa bütün ışıklarını .ateş böceği gibi bir tek gece görür yandığını...dört duvar olur her şeyin sonra ,hiç durmaksızın anlatırsın...herkes yalnızdır aslında...kendi içinin kuytularında...derindir loştur .yosun kokar ,nem kokar gözleri. bir damla tuz yüzünden...selam verirsin hüzne açarsın evini .tanıdıktır içtendir yalındır hüzün yalan söylemez asla...herkes yalnızdır aslında,...kalabalıklar içinde tutup kolundan götürür .sıkıca tutar bileklerinden,bilirsin cesurdur kolay kolay yenilmeyen...içindeki tüm sesleri bastırır...makamı yoktur ,kendince bir türkü söyler!sağır eden, bir sessizlikte buluşturur seni.

ben demek...

deniz ;sonsuz harflerin içinde boğulmak demek!!deniz demek;kalbindekilerin aklın  kıyılarına ,kayalıklarına çarpması demek!sonsuz, mavinin üstüne düşen ayışığı aynur demek!içinde biriktirdiği çöpleri ,kıyılarına vurur demek! özetle ben demek ve bir de benden gidenler demek!...kırıldığı yerden ,yaraya tuz basıp;geceye güne yaza kışa inat,en sağlam kayaları taşları bile kuma çevirmek demek!içinde binlerce canlı duyguyu,binlerce yıl tutabilecek  yaşatabilecek kadar su demek!bazen bulanık bazen duru ,ama;hep saydam demek!göz yaşından bile tuzlu demek!ondandır ;yaranın üstüne ağlayıp kapatmak istemesi ondan!!

nehirler denize çıkar ama denizler hep okyonusa  döner!!derindir alabildiğine ...her zeresinde yosun kokar!hüzündür aslında,yosunlar!!gönlünün en derinleri hep kuzeye bakar!!bazen buzlu bazen sıcak!!hiç bir yere sığmayan elde avuçta durmayan...belki başka bir yüreğin şeklini alır ama asla olduğu yerde durmaz.avuçlarında tutamazsın bir yere taşıyamazsın ya buhar olur yada akar gider!!! özetle deniz demek ben demek...ben demek hüzün demek ben demek su demek!!!ben demek katreyi matem demek!!!

BÜTÜN KAYIP PARÇALARIMI BULAN ADAMA

kalem kağıda küstü önce ,yitikti kahraman kayıptı düşler...çengeli iğneyle tuturulmuş öyle emanet!!kalem kağıda kustu sonra...kanatırcasına parça parça sözcükler... döküldün gözlerimden!!öyle duru öyle şefaf!sönen küllerin ardından,onca zamanın ardından...uzaklaştı uzaklaşıyor bütün kırgınlıklar kızgınlıklar!karanlığım aydınlığa kavuşuyor ...avuçlarım deniz kokuyor...tuzu dudaklarımda ...geri sarıyor herşey...ipin ucundan dönüyor yüreğim.

yalın duru beyaz...boya kendinle beni ...mavi olsun içinde bir kaç damla!yosun rengi  biraz...düşlerimden düştüğüm yerden kalktım,kanat çırpıyorum...aşka ve sana ....uzunca yol almışlığım ,yorulmuşluğum siliniyor!
çözülüyorum sana !!!çark  ediyor,sınıyor ve en baştan başlıyor...mevsimler kışa giriyor,dallarımda çiçeklerim!!dışarıda yağmur ,yanımda sen!evim huzur kokuyor...

sonra birden bire kayboluyor gözlerim yüzünde,bunca zamanın eksikliğinde...yarım aklım hep sende!kocaman bir parçamı buluyorum !bütün yalanlarımı dağıtıyorum,yakıyorum kandırmacalarımı!
ben ilkez böyle olmuyorum,biliyorum;yaşadım!her şey eksik her şey sahte her şey yitik yaşadım!karanlık duvarlarımda ışık,sol yanımda ses!ben ilk kez sevmiyorum ilk kez titremiyorum,
ben en büyük başlangıcımı yapıyorum ;ben değil biz oluyorum!son oluyorum maviliğinde son buluyorum !!!en büyük başlangıcımı yapıyorum!!!SENİ SON KEZ SEVİYORUM öncesi var sonrası senle ben !bütün bir tek!en büyük eksik parçam!en büyük sevdam en beyaz sayfam...seni seviyorum...derinden aşkla tutkuyla umutla...BÜTÜN KAYIP PARÇALARIMI BULAN ADAMA ...