çığlığın koptuğu,kalabalık sesizler ordusu içim!!fırtına kadar deheşet öfkem!kendime adanmışlığıma adamışlığıma..yüklerimi soyundum!bıraktım olduğum yere,şimdilerde bulanık sular durulmakta!git gelin en zirvesin,suskun yüreğim!arbedyiz,kabalık sesizlikte!!
kan kusuyor içimdeki,ben!aynadaki yanlız ve karanlık belki dar geliyor odam!duvarlarımda yankılanıyor sözlerim söylemediklerim!sarıya boyandı içim!safran sarı !
hüzün kan kırmızı!olacağına varacak,bu gidiş raydan çıktı!
kamçılanmış dudaklarımda çatlaklar,dağılmış boş evim !her adımın da sen.gitmek vaktidir belki ,yokluğun boğazıma kadar!gereksiz kalabalıklar boş!
dinlemek zamanı derinden,asiliğin en delisinden!kopar hadi içindeki fırtınayı,karartıp gözünü!yapraklarını dök hadi bi cesaret !bırak kendini avuçlarıma...
